Páll Melsteð (1812–1910) sagnfræðingur, sýslumaður og alþingismaður.

Hann skrifaði greinina:  „Hvað verður hjer gjört fyrir kvennfólkið?“ í  nóvember árið 1869 sem fjallar um menntun og stofnun skóla fyrir stúlkur.

Greinin birtist í Norðanfara 19. mars 1870.

Seinna stofnaði hann ásamt Þóru konu sinni  Kvennaskólann í Reykjavík árið 1874.

Ítarefni:

• Alþingi 
• Páll Melsted, „Hvað verður hjer gjört fyrir kvennfólkið“ Norðanfari  19. mars 1870, bls. 24
• Wikipedia

Þóra Melsteð (1923–1919) stofnaði Kvennaskóla Reykjavíkur árið 1874, fyrsta kvennaskóla á Íslandi,  ásamt eiginmanni sínum Páli Melsteð.

Þóra var skólastjóri við skólann fyrstu 28 árin. Eftir hennar dag runnu allar hennar eignir í sjóð sem átti að styrkja fátækar stúlkur við skólann.

Ítarefni:

• Björg Einarsdóttir, Úr ævi og starfi íslenskra kvenna. I.bindi. (Reykjavík: Bókrún 1984). bls. 196-214
• Bogi Th. Melsted, Merkir Íslendingar-Nýr flokkur. Sjötta bindi, Jón Guðnason bjó til prentunar. (Reykjavík: Bókafellsútgáfan hf. 1967) bls. 55-66.
• Bogi Th. Mesteð, „Frú Þóra Melsteð“ Óðinn, 1. janúar 1924 bls  7 -10
• Erla Hulda Halldórsdóttir, Nútímans konur. Menntun kvenna og mótun kyngervis á Íslandi 1850–1903. (Reykjavík: Sagnfræðistofnun/RIKK/Háskólaútgáfan, 2011)
• „Frú Þóra Melsteð“, Kvennablaðið 1. janúar 1897 bls. 1-2
• Guðrún P. Helgadóttir, „Þóra Melsteð“. Kvennaskólinn í Reykjavík 1874–1974. (Reykjavík: Almenna bókafélagið, 1974.) bls. 7-89.
• Steinunn H. Bjarnason, „Frú Thora Melsted: stofnandi fyrsta kvennaskóla á Íslandi“, 19. júní,  19. júní 1955, bls. 27- 31
• Wikipedia 

Ingibjörg  H. Bjarnason (1867–1941) var fyrsta íslenska konan til að taka sæti á alþingi. Hún sat á Alþingi 1922–1930 fyrir Kvennalistann (eldri), Íhaldsflokkinn, Sjálfstæðisflokkinn. Ingibjörg starfaði sem kennari og skólastjóri Kvennaskólans í Reykjavík í mörg ár og var formaður Landspítalasjóðs sem stóð að byggingu Landspítalans.

Í tilefni af 100 ára kosningarafmæli kvenna árið 2015 var afhjúpuð stytta af Ingibjörgu við Alþingishúsið. Styttan er sú fyrsta af nafngreindri konu í allri Reykjavíkurborg. Sjá þáttinn Grjótharðar úr þáttaröðinni Öldin hennar (RÚV).

„Konur eru þó fullur helmingur allra kjósenda á landinu. Ættu konur að íhuga það vel, að rjettur sá, er íslenskar konur öðluðust árið 1915, er svo mikilsverður, að þær geta, með því að nota hann til fulls, haft úrslitaáhrif á öll þau mál, sem þær láta tíl sín taka“.

Ítarefni:

• Alþingi
• Eyrún Ingadóttir, „Hugsjónir og veruleiki: störf Ingibjargar H. Bjarnason á alþingi 1922-1930“ Kvennaslóðir (Reykjavík : Kvennasögusafn Íslands 2001) bls. 340-353
• Ingibjörg H. Bjarnason,„Fimtardómur hinn ‘forni og konurnar.“ Lögrétta, 26.júní 1930 bls. 15-16
•  Kjartan Magnússon, „Einingartákn og merkisberi íslenskra kvenna“  SunnudagsMogginn 30. október 2011, bls. 34-35
• Kristín Ásgeirsdóttir, „Fyrst  kvenna á þing. Erindi flutt í Alþingishúsinu 8. Júlí 2012 í tilefni af því að þann dag voru 90 ár liðin frá því að Ingibjörg H.Bjarnason var kjörin á þing fyrst kvenna“ Jafnréttisstofa
• Kristín Ástgeirsdóttir, „Fyrst kvenna á Alþingi: gagnrýni á Ingibjörgu H. Bjarnason“, Fléttur 2 (Reykjavík : Rannsóknastofa í kvenna- og kynjafræðum við Háskóla Íslands 2004) bls. 171-189
• Wikipedia 

Einkaskjalasöfn Ingibjargar H. Bjarnadóttur eru varðveitt á Kvennasögusafni.